Ook de bruidegom voelt net zo hard mee met alle ‘huwelijksperikelen’ die zich in de aanloop naar de huwelijksdag aandienen. Daarom vertelt Daniel, zelf bruidgom over zijn ervaring rond de huwelijksdag.
“Moet je nog veel doen?” Ieder gesprek dat ik de laatste tijd voer, begint met die vraag. Over iets meer dan twee weken ga ik trouwen, dus tja, ik moet nog wel het een en ander doen. Een bloemenmandje voor de bruidsmeisjes regelen. Een playlist maken voor de dj (is dat niet zijn werk?!) Mijn danspasjes oefenen. Mijn schoenen inlopen. Zwembroek kopen voor de huwelijksreis.
Gelukkig hebben we twee enthousiaste ceremoniemeesters en onze trouwlocatie, het West-Indisch Huis, heeft de zaken perfect op orde. “Nee hoor, ik ben er klaar voor”, zeg ik dus maar.
Keuzes en dilemma’s
De aanloop naar de trouwdag is als een polaroidfoto. Eerst zie je alleen vage contouren, die langzaam scherper worden totdat het plaatje compleet is. Zag ik een paar maanden geleden nog alleen mijn vriendin in een witte jurk voor me (vormloos model, want zo veel fantasie heb ik nu ook weer niet), nu zie ik ons samen aankomen bij het West-Indisch Huis. Ik zie haar aan de hand van haar vader over een witte loper richting het altaar schuifelen. Ik zie onze vrienden losgaan op LED-verlichte dansvloer die we voor het feest hebben ingehuurd. Maar aan ieder deel van de foto dat je invult gaat een keuze vooraf. Van de ringen tot aan de perfecte trouwlocatie: bereid je voor op vele knopen om door te hakken. Sommige van die knopen zijn ingewikkelder dan de andere.
Eén van de lastigste dilemma’s is het bruidspersoneel. Je kunt niet al je vrienden vragen om getuige te zijn, dus je zult moeten kiezen. Maar hoe kies je het bruidspersoneel zonder mensen te beledigen en vriendschappen te ruïneren?
Stel: je hebt drie ‘harts’vrienden, zes ‘goede’ vrienden en twee vrienden die je al heel lang kent, maar niet meer zo vaak spreekt. Daarnaast heb je een zus en een zwager. We gaan er voor het gemak van uit dat de goede en oude vrienden jou net zo zien als jij hen – niet als hartsvriend. Hoe los je zoiets op?
Optie 1: Ten eerste kun je natuurlijk twee hartsvrienden vragen om getuige te zijn, en de derde (met het excuus dat die zo goed is in ‘dingen regelen’) als ceremoniemeester. De rest begrijpt hopelijk dat je een keuze moet maken.
Optie 2: Je vraagt je zwager en zus als getuigen en kiest één van je vrienden als ceremoniemeester. Maar daarmee vergroot je het probleem, want nu moet je nog meer vrienden teleurstellen. Een oplossing kan zijn dat je al je vrienden bijeen roept en strootjes laat trekken. Met een beetje geluk ‘wint’ degene die ook capabel genoeg is om iets te organiseren.
Optie 3: Je vraagt al je vrienden als bruidspersoneel, maar alleen je zwager en zus als getuige. Niemand zal zich écht gepasseerd voelen, want iedereen mag iets doen.
Meer dan gemiddeld
Een paar weken geleden verscheen het Nationaal Trouwonderzoek van Toptrouwlocaties, ingevuld door 1917 bruidsparen. De pasgetrouwden werd van alles gevraagd over het huwelijk; van begin (wie de ander ten huwelijk heeft gevraagd) tot het eind (of er seks is geweest op de huwelijksnacht). Toen ik het onderzoek voor het eerst doorbladerde was het een openbaring. Ik dacht altijd dat ik uitzonderlijk was, maar ik blijk de belichaming van de gemiddelde bruidegom.
Ik dacht bijvoorbeeld dat ik oud trouw op mijn dertigste, maar dat valt dus enorm mee. De gemiddelde leeftijd van een bruidegom is zelfs iets hoger.
Net als in 91% van de gevallen vroeg ik als man om de hand van mijn verloofde.
Net als 1 op de 5 trouwen we in de maand mei.
Net als de meeste bruidegommen ben ik niet degene die alle beslissingen neemt (slechts 3%van ons mannen heeft de touwtjes in handen).
En ook ik bezocht maar twee winkels om een trouwpak uit te zoeken, waarbij ik, oh zo gemiddeld, al in de eerste winkel ben geslaagd.
We trouwen zelfs in een gemiddelde locatie! Qua categorie dan: de meeste bruidsparen trouwen in een ‘herenhuis of kasteel’; net als 61% brengen we de hele dag door op één locatie, die we vooral hebben gekozen vanwege de uitstraling en de ligging.
Nu maar hopen dat ik net als 96% van de bruidsparen de trouwdag straks als de mooiste dag van mijn leven zie!
BewarenBewaren
BewarenBewaren