Veronica uit Singapore en Lennart uit Nederland, leren elkaar in 2013 kennen op het feestje van een gezamenlijke vriendin in Brussel. Hun huwelijk werd een groot feest waar vrienden en familie uit alle windstreken van de wereld samenkwamen midden in Nederland.
Veronica en Lennart trouwden op 24 juni 2017 op Buitenplaats Sparrendaal in Driebergen.
Toen de twee elkaar leerden kennen in Brussel stond Veronica op het punt om te verhuizen van Geneve naar Parijs. Na hun eerste ontmoeting op het feestje waar het zo goed klikte, bracht Lennart haar in Brussel naar de trein en vroeg of hij langs mocht komen in Parijs. Nog diezelfde week stond hij op de stoep. Het was een romantisch begin van een lange-afstand-relatie die hen kris kras door Europa zou leidden. Maar toen Veronica een baan kreeg bij een bedrijf in Nederland, besloten Lennart en Veronica direct om samen te gaan wonen.
Hoe ging het huwelijksaanzoek?
Veronica: “In september 2016 zijn we op vakantie naar Israël gegaan, we zijn beiden christelijk en hebben een rondreis gemaakt om bijzondere plekken te bekijken. Op Mount Carmel heeft hij me gevraagd, met de ondergaande zon op de achtergrond. Hij had de ring al 1,5 jaar in zijn zak zitten, maar wachtte op een bijzonder moment. Daar op de berg was dat speciale moment.”
Jullie kozen voor Buitenplaats Sparrendaal als trouwlocatie. Waarom?
“We wilden graag trouwen op een locatie op de Utrechtse heuvelrug. Wij wonen er, de familie van Lennart woont er. En het is een prachtig landgoed met veel mogelijkheden.”
Buitenplaats Sparrendaal
Wat gaf de meeste ‘huwelijks’ stress?
“We moesten twee huwelijken plannen; in Nederland en in Maleisië. Het eerste in Nederland in juni en daarna een groot huwelijk in Maleisië op 8 juli.
Vooral januari was stressvol. We hebben toen alle grote zaken moeten regelen: locatie, gastenlijst, hoe we wilden dat de trouwerij eruit zou zien (groot of klein). We moesten er allebei achter staan. In Azië trouw je vaak buiten, maar in Nederland is dat wat lastiger, vanwege het weer. Dus we moesten ook bedenken hoe we eventueel binnen konden trouwen.”
Jullie kregen voor het huwelijk een internationaal gezelschap over de vloer.
“Zowel Lennart als ik hebben door ons werk en onze reizen veel vrienden over de hele wereld. Die wilden we allemaal in Nederland uitnodigen zodat ze bij ons huwelijk konden zijn. En mijn familie kwam eerder om tijd met de familie van Lennart door te brengen.
Onze vrienden arriveerden de dag voor het huwelijk. Het was zo bijzonder om zoveel verschillende mensen op een dag bij elkaar te hebben. Ook alle kinderen waren mee, zodat het een echte familiedag was.”
Met twee culturen was het vast een bijzondere huwelijksdag?
“We hebben op de huwelijksdag het beste van beide culturen gepakt. Dus wel een dansfeest, want dat doe je niet in Singapore, en gaan grappig bedoelde speeches waarin de bruid of bruidegom in de tang wordt genomen, daar houden we niet van.
We zijn al eerder voor de gemeente getrouwd, omdat we op Sparrendaal een religieuze ceremonie wilde, met een voorganger en een gebed. We kregen ook een bijbel cadeau. Zo’n ceremonie wilden we graag doen waar iedereen bij was.
In Singapore doe je een bepaalde toast op het huwelijk; Yam Seng. Deze toast zeg je drie keer en iedere keer betekent het iets nieuws (geluk of veel kinderen). Je rekt de toast heel lang uit door heel hard en lang te roepen. Dat hebben we ook gedaan op ons Nederlandse huwelijk.”
Vertel eens over jouw trouwjurk?
“Ik was in een paar bruidsmodezaken geweest en had verschillende jurken, maar nog niet dé jurk gevonden. Ik wilde geen wit dragen en er waren een paar merken die me wel aantrokken. Online ben ik gaan zoeken naar winkels waar ze de merken verkochten en zo kwam ik in Hilversum bij New Styling. Jannie heeft me geholpen en verschillende jurken laten passen. De jurk die ik uiteindelijk gekozen had, werd ik echt blij van. Ik voelde me er goed in en Lennart was echt ontroerd toen hij me voor het eerst in de jurk zag. In Maleisië droeg ik een rode trouwjurk, omdat rood voor veel Chinezen een symbolische kleur is.”
Het huwelijk in Maleisië had een traditionele theeceremonie.
Wat was een bijzonder moment bij het huwelijk in Maleisië?
“Traditioneel houd je een theeceremonie waarbij je thee geeft aan je ouders en grootouders. Ik stel dan mijn aanstaande aan hen voor en hij moet mijn ouders dan hetzelfde noemen zoals ik ze noem. En hetzelfde gebeurde bij de ouders van Lennart.
In onze traditie wordt je gekoppeld aan je aanstaande. Daarbij fungeert de ceremonie als een soort spel om het ijs te breken. Bij de theeceremonie droegen we ook een traditioneel Chinees kostuum.”
Wat blijft altijd een dierbare herinnering?
“Het uitwisselen van onze geloftes. Iedereen moest huilen. En dat er zoveel personen aanwezig waren die ons doen herinneren aan alle bijzondere momenten uit ons leven. We keken de dinertafel rond en zagen vrienden van de middelbare school, vrienden van de studie, mensen die we ontmoet hebben tijdens reizen, mensen met wie we belangrijke momenten samen hebben beleefd.”
© Fotocredits: L N R D Photography
