Het was een sprookjeshuwelijk met een kasteel als decor, een oude Citroen als vervoer en tradities die in ere werden gehouden. Het huwelijk van Niels en Amanda had alles waarvan ze droomden. Met een onverwacht moment als bijzondere herinnering.
Niels en Amanda trouwden op vrijdag 7 juli 2017 in Kasteel Montfoort.
De lucht is blauw als Niels vrijdagmorgen 7 juli opstaat. Hij is vroeg wakker en heeft niet veel geslapen. Het waren de zenuwen, die hielden hem wakker. Hij heeft bij zijn moeder geslapen, net als zijn broer en diens vrouw. Zijn overhemd moet gestreken worden, de schoenen gepoetst, en zij helpen hem bij de voorbereidingen.
Om 10 uur rijdt Niels weg in een vintage Citroen. Op naar Amsterdam, waar Amanda in hun huis heeft geslapen en de ochtend heeft doorgebracht met een visagist en familie. Daar ziet Niels Amanda voor het eerst in haar trouwjurk. ‘Daarna kon ik alleen maar lachen, zo gelukkig was ik.’ Samen vertrekken ze, uitgezwaaid door familie en vrienden richting Kasteel Montfoort, waar het huwelijk plaats vindt.
Vertel eerst eens over het aanzoek!
Niels: “Ik heb eerst de hand van Amanda’s vader gevraagd, die weken voor we op vakantie gingen. En op vakantie in Kos heb ik haar ten huwelijk gevraagd. Ik zei altijd ‘ik heb geen papiertje nodig’, maar Amanda wilde wel graag touwen. Daarom was de verrassing extra groot. Elf maanden later zijn we getrouwd.”
Ceremonie,
diner
en feest vonden plaats in en om Kasteel Montfoort.
Hoe hebben jullie de locatie gevonden?
“We wilden er een mooie huwelijksdag van maken, en een kasteel leek ons daarvoor geschikt. Via Toptrouwlocaties hebben we offertes opgevraagd en we zijn bij twee kastelen langs gegaan, waaronder Kasteel Montfoort. Daar waren we meteen verkocht. De Heeren van Montfoort (het bijhorende restaurant, red) was helemaal onze stijl: modern en stijlvol, met goed eten en een echte feestlocatie. En het kasteel was perfect voor de ceremonie. Het grootste voordeel was dat alles op loopafstand was en omdat mijn vader toen erg ziek was, wilden we het zo makkelijk mogelijk maken. En ook belangrijk, het diner was goed, vinden we ook belangrijk.”
Hoe was jullie dag ingedeeld?
“Wij zijn eerst foto’s gaan maken in een park in Montfoort. De ceremonie begon om kwart over twee. De vader van Amanda gaf haar weg en de ambtenaar heeft een verhaal verteld. De ceremonie zelf was geweldig. We hebben allebei geloftes geschreven en elkaar voorgelezen, een bijzonder moment.
Daarna zijn onze gasten naar de Heeren van Montfoort gelopen, en zijn wij met de auto erheen gereden, al was het maar 100 meter. Bij binnenkomst hebben we geproost met een glas prosecco en hebben we in de tuin de taart aangesneden. Het was een prachtige drie lagen hoge taart in crèmekleur, met bloementjes erop. En we hadden echte bruidpoppetjes, maar in moderne vorm.
Rond zes uur zijn we aan tafel gegaan. We hadden een tafelindeling, zodat de familie wel bij elkaar zat en de vrienden door elkaar heen zaten. En rond negen uur begon het feest.”
Hoe zag Amanda eruit in haar bruidsjurk?
“Toen ik haar voor het eerst zag in haar jurk, bij ons thuis toen ik haar ophaalde, was ik al helemaal onder de indruk, ze was prachtig. Dat blijft op mijn netvlies gebrand. Amanda had een witte jurk met sluier, schouderbandjes en een open rug, met daaroverheen kant over de rug met knoopjes. Het was een lange jurk die over de grond sleepte. ’s Avonds kon ze de jurk vastknopen waardoor deze korter werd, zodat ze kon dansen.”
Wat was een bijzondere moment van de dag?
“De speech van mijn overleden vader. Toen ik Amanda ten huwelijk vroeg, was mijn vader ziek. We hebben altijd gehoopt dat hij erbij kon zijn. Daar hebben we ook van alles voor geregeld: een ambulance zodat hij op een brancard zou kunnen komen, Amanda is in mei al met hem op de foto gegaan in haar bruidsjurk en alles was dicht bij elkaar. Ook hebben we het huwelijk binnen een jaar geregeld. Helaas is hij 2,5 week voor de bruiloft overleden.
Mijn vader heeft altijd gezegd: je moet het huwelijk sowieso door laten gaan. Hij heeft vlak voor zijn overlijden een speech voor ons huwelijk opgenomen en die is vertoond tijdens het diner. Dat wist ik niet, het was een verrassing.
Aan de ene kant was het prachtig, het was een mooie speech en het is bijzonder dat hij het gedaan heeft, maar ik heb er niet veel van mee gekregen. Het was te emotioneel. Mijn vader zou mijn getuigen zijn, maar hij was er niet meer.”
De eerste dans als man en vrouw.
Hoe was jullie openingsdans?
“Vrienden van ons geven dansles en zij hebben ons geholpen met een latin dans. Ze hebben met ons geoefend en de choreografie gemaakt. We hebben gedanst op
En daarna begon het feest. De vriendinnen van Amanda houden houden wel van een feestje, dus die stormden meteen de dansvloer op waardoor er al snel een dansvloer vol feestvierders was.
Was er een thema of bijzondere decoratie?
“Amanda had 12 bruidsmeisjes en di droegen allemaal donkerblauw. Ze hebben een eigen jurk uitgezocht, alleen de kleur was hetzelfde.
De locatie vonden we al zo mooi, dat we er niet veel aan wilden doen. Bij de ceremonie hebben we zelf witte hoezen over de stoelen gedaan en witte ballonnen opgehangen. Ook stonden er twee vazen met bloemen erin. En binnen hadden we grijze confetti en de menu’s waren in dezelfde stijl als de kaartje, met daarom mr. & mrs Groen. En om alle lantarenpalen bij het kasteel hebben we lintjes gebonden en versiering aan de brug, als welkom.”
Een mooie dag om op terug te kijken?
“Absoluut. Het was een emotionele dag, maar prachtig en een bijzondere herinnering.”